Główna siedziba Kompanii

W tym urządzonym z przepychem pałacu, znajduje się siedziba Rady Zarządzającej Kompanią Korzenną. To stąd Kompania kieruje swoją siatką interesów, obejmującą cały świat. Jest to też siedziba władz miasta - co na jedno zresztą wychodzi.

FENRI
Dziewczyna przechodzi przez bramę na teren Górnego Miasta. Podobnie jak w dzielnicy portowej, jest tu pełno różnych istot - jednak o ile tam byli to żeglarze, rzemieślnicy, żebracy czy osobnicy wyglądający na będących na bakier z prawem - o tyle tutaj świetne szaty i wyniosłe miny zdobią kupców, urzędników, szlachciców, kapłanów i magów. Osbkurne chatki i czynszowe kamienice ustępują miejsca willom i bogato zdobionym budynkom.
W końcu Fenri dociera przed siedzibę Kompanii. Jest to wielki kompleks budynków - zza murów widać dachy budynków i szczyty wież. Przed wejściem na jego teren stoi dwóch strażników pilnujących wrót. Obaj są uzbrojeni w halabardy i krótkie miecze, mają na sobie bogato zdobione stroje z kolorze żołtym i metalowe napierśniki.
- Słucham? W jakiej sprawie? - pyta służbistym tonem jeden z nich na widok Fenri.

- Dzień dobry. Jestem nowa w mieście i poszukuję pracy. Chciałam się dowiedzieć, czy rządzący tutaj nie mają czegoś, co by mnie zainteresowało - odparła zaraz Fenri spokojnym tonem.

FENRI
- Pracy szukasz? - ton strażnika staje się nieco mnie służbisty. Ludzie, którzy szukają pracy chodząc po budynkach i pytając, na ogół nie są zbyt ważni czy majętni.
- Dobra, porozmawiasz z Mertaudem Narracote. On się tym zajmuje.
Strażnik uchyla bramę i wprowadza Fenri do środka. W ścianie krótkiego korytarzu wewnątrz muru otaczającego kompleks (na jego drugim końcu widać wyjście na dziedziniec) znajdują się drewniane drzwiczki. Strażnik otwiera je.
Oczom Fenri ukazuje się niewielka izba, wyglądająca na biuro. Pośród białych ścian znajduje się kilka szaf zastawionych teczkami i biurko. Siedzi za nim mężczyzna w średnim wieku, ubrany w zielony surdut. Ma czarną, małą, równo przystrzyżoną bródkę.
- Dziewczyna szuka pracy. - oświadcza strażnik, po czym wychodzi, zamykając drzwi.
Narracote przez chwilę przygląda się Fenri. Potem zaczyna mówić lekko znudzonym tonem:
- Czymś konkretnym się zajmujesz? W jakim charakterze chcesz pracować? Przedstawiciel handlowy? Subiekt? Marynarz? Żołnierz?

- Obecnie... obecnie bliżej mi do żołnierza, albo wręcz najemnika, chociaż... moja poprzednia praca nauczyła mnie sporo o tym... jak się obchodzić z ludźmi. Niemniej obecnie jestem bardziej zainteresowana czymś bliżej żołnierstwa, chyba, że... jest jakaś sprawa, którą mogłabym dla was załatwić. Jak powiedziałam, mam podejście do ludzi, umiem rozmawiać i wiem, jak wykorzystać swoje atuty w kontaktach z ludźmi. Szczególnie z męską częścią społeczeństwa.

FENRI
- Hmm.. - Narracote drapie się po brodzie. Fenri udało się uzyskać choć odrobinę zainteresowania. - Jeśli chcesz, możesz pomóc w obronie nowego portu, który budujemy na Mardigan... Dzikie plemię orków nam w tym przeszkadza. A jeśli chciałabyś bardziej... finezyjną pracę... To najpierw musiałabyś udowodnić, ze faktycznie nie masz problemów z kontaktami międzyludzkimi... załatwiając dla nas parę drobnych kontraktów handlowych... Zatem? Co wybierasz? - Urzędnnik jeszcze nie skończył mówić, a już zaczął bębnić palcyma po biurka, na znak zniecierpliwienia.

- Chętnie spróbowałabym się w finezyjnym działaniu. Jeżeli tam się nie sprawdzę, to i orkami nie pogardzę, niemniej, przynajmniej obecnie, kontrakty handlowe bardziej mnie interesują.

FENRI
- Dobrze - Narracote kiwa głową. Otwiera szufladę biurka, przez chwilę czegoś szuka, po czym wyjmuje dwie zapisane kartki.
- Tutaj masz da kontrakty. Jeden na nowy rodzaj pachnideł... A tu masz próbkę - kładzie małe puzderko. - Drugi na przyprawy. Nie są to wielkie zamówienia. Masz namówić kogoś, aby je podpisał. Dostaniesz 15 sztuk złota za każdy podpisany kontrakt. Kiedy znajdziesz kontrahentów dla obu, będziemy wiedzieć, że nadajesz się do pracy dla Kompanii i być może czekają Cię poważniejsze - i bardziej wymagające zadania. Jakieś pytania? - wyraz twarzy urzędnika sugeruje, że ma nadzieję, że Fenri potraktuje to pytanie jako retoryczne.

- Jakieś sugestie co do tego, gdzie mogę znaleźć chętnych? - zapytała niemal od razu Fenri.

FENRI
Urzędnik prycha i wznosi oczy ku niebu... to jest sufitowi.
- A może mam podpisać je za ciebie? To jest test! Ma sprawdzić twoje umiejętności. Masz wykonać go sama. Pojmujesz?

Fenri postanowiła zatem wykorzystać fakt, że... jest kobietą, a przed nią siedzi mężczyzna. Na jego atak dziewczyna nieco się przygarbiła i spuściła wzrok na ziemię, udając, że jej pewność siebie zaczyna zanikać. Spojrzała ponownie na mężczyznę smutnymi oczyma.

- Proszę pana - zaczęła dość smętnym tonem. - Jestem tu nowa, zupełnie zagubiona w nowym mieście... w nowym świecie. Przebyłam daleką drogą, los był dla mnie okrutny... Staram się po prostu znaleźć uczciwą pracę i się w niej utrzymać. Proszę mi z tym pomóc.

FENRI
Urzędnik krzywi się.
- To nie jest towarzystwo pomocy biednym! Kompania nie potrzebuje ludzi, którzy nie potrafią sobie sami poradzić!

(Ech, może powiesz, że nie idę na rękę graczom, ale... Cytując Twoją postać, teraz ,,zawijasz do złego portu". To jest urzędnik. On jest aseksualny Very Happy

I uwierz mi, to zadanie nie jest trudne...)

- Rozumiem, spróbuję zatem to załatwić sama - odparła Fenri i wzięła kontrakty. Nie miała pojęcia gdzie jest cokolwiek, a skoro tajemnicą była wiadomość o gildii, rynku, czy czymkolwiek, gdzie mogła znaleźć kupców wątpliwe było, by miała szansę znaleźć te miejsca sama. Pozostało liczyć na łut szczęścia i zwyczajnie rozejrzeć się po mieście. Jeśli do wieczora się nie udało, trudno, cudów nie ma, Fenri skierowała się zatem znowu do karczmy, tym razem innej niż ta, w której już była. Oby w środku był ktoś, kogo można będzie ograć w kości, karty, albo inną grę losową, która przy odrobinie sprytu stawała się znacznie mniej losowa.

(Pierwsze słyszę, żeby urzędnicy byli aseksualni, szczególnie mężczyźni...)

FENRI
Fenri po chwili przypomniała sobie, że jednak zna kilka miejsc, gdzie mogłaby spytać, minęła je po drodze do siedziby Kompanii. Przecież w Górnym Mieście jest wielka hala targowa, którą widać z daleka. Może zapyta w tym luksusowym hotelu? Albo w łaźni? Może też spróbować pobawić się w domokrążcę - widziała kilka luksusowych willi, może ją psami nie poszczują...

Hala targowa byłaby dobrym miejscem, ale... wille są bogatsze. Może dostanie jakiś profit? Żeby jednak dobrze sprzedać, musiała wiedzieć, co sprzedaje. Spojrzała zatem na kontrakty, które jej wręczono.