Łaźnia

Pośród białych ścian tej budowli znajdują się sale do wszelkiego rodzaju zabiegów higienicznych, sauna, basen i salon masażu. Pomimo pewnego prestiżu, to miejsce cieszy się nieco ,,dwuznaczną" reputacją.

FENRI
Fenri wchodzi po schodach do środka budynku. Wewnątrz znajduje się w dużym holu, wyłożonym białymi i niebieskimi kafelkami. Gdzieniegdzie na ścianach znajdują się mozaiki przedstawiające morskie zwierzęta. Wokoło kręci się sporo ludzi - niektórzy w ubraniach, inni owinięci w ręczniki czy szlafroki. Jest już pod wieczór, wiele osób chce odpocząć i odświeżyć się po całym dniu. Z daleka dobiegają odgłosy plusku wody.
Przed Fenri staje młody chłopak, wyglądający na kilkanaście lat. Jest ubrany w białą, krótką tunikę. To najwyraźniej sługa łaziebny.
- Czym mogę służyć? Czego pani szuka? - pyta.

(Zamówienie opiewa na litr miesięcznie. Będę używał ,,naszych" miar, może to nie klimatyczne, ale wolę to niż zmuszanie graczy do przeliczania sobie)

- Jestem przedstawicielką tutejszej Kompanii Handlowej. Chciałabym sprzedać komuś kontrakt na litr pachnideł miesięcznie. Pachnidła te świetnie nadają się właśnie do tego miejsca. Mógłby mi pan pomóc? - zapytała Fenri spoglądając na chłopaka i obdarzając go tajemniczym uśmieszkiem, jednym z wielu wyrazów mimiki, których nauczyła się w poprzedniej pracy...

(Spoko)

FENRI
Chłopak chrząką lekko pod nosem. Machinalnie poprawia włosy i uśmiecha się.
- Oczywiście, psze pani, zaraz się tym zajmę, tylko...
- Co ja słyszę? Przychodzi pani z Kompanii? - słychać tubalny głos. - To poważna sprawa, ja się tym zajmę... Wracaj do obowiązków, Niklas, jeszcze nie wyszorowałeś basenu numer 4.
Chłopak spuszcza głowę i mamrocząc ,,Tak, psze pana" odchodzi.
Kiedy Fenri się odwraca, widzi za sobą ubranego w białą szatę, nieco pucułowatego, rumianego mężczyznę.
- Witam w naszym przybytku! - odzywa się przymilnym tonem. - To wielka przyjemnośc panią spotkać.

- Och, mi również miło. To nie jest wielki kontrakt - odpowiedziała Fenri zaraz zwracając się w stronę właściciela tubalnego głosu. - Wprowadzamy na rynek coś nowego, nie wiemy, czy się przyjmie, dlatego na razie to jedynie umowa na litr miesięcznie. Jeżeli się spodoba, to oczywiście sprowadzimy tego więcej. Ale... od początku. Pachnidła o ciekawym zapachu, to właśnie z tym tu przyszłam.

Po tych słowach kobieta podała mężczyźnie próbkę.

FENRI
- Ha, widzę, że od razu przechodzimy do interesów, nieprawdaż? - śmieje się mężczyzna. - Acha, pozwoli pani, że się przedstawię - Dalmanias Obrehen, mam zaszczyt być właścicielem i i dyrektorem tego miejsca. - Kłania się lekko. Potem przyjmuje próbkę, otwiera naczynko i zaczyna je wąchać. Przymyka oczy na chwilę. Potem je otwiera i oddaje próbkę.
- Wspaniałe! - mówi, unosząc teatralnie ręce. - Na pewno naszym gosciom się spodobają... Masaże, aromaterapia, kąpielowe zapachowe... Na pewno znajdę dla tego cuda zastosowanie. Może przejdziemy do mojego gabinetu, aby podpisać ten kontrakt?

- Och, moje maniery też niestety... przepraszam, jeszcze wiele się muszę nauczyć. Jestem Fenri. Cieszę się, że spodobały się panu te pachnidła - odparła dziewczyna ruszając z razem z Oberhenem do jego gabinetu.

FENRI
Oberhen prowadzi Fenri do jednego z bocznych korytarzy a następnie zaprasza ją do środka gabinetu.
W środku jest wielkie biurko, na podłodze leży bardzo włochaty, biały dywan. Na ścianach wisi kilka obrazów - nieco kiczowatych widoczków.
Oberhen bierze kontrakt. Czyta go, a potem kładzie na biurku. Wyciąga pióro, macza je w kałamarzu i podpisuje.
- Proszę bardzo. - Wyciąga kartkę w stronę Fenri, jednak nie daje go jej. - Jest pani zadowolona z pracy dla Kompanii? - pyta.

- Och, dopiero zaczęłam. Nie są zbyt uprzejmi, wiele na razie nie płacą, ale cóż... to raczej interes z przyszłością, nie sądzi pan? - zapytała dziewczyna z uśmiechem, wyciągając rękę po kontrakt i patrząc, czy i ona ma go podpisać.

FENRI
(Nie, obie umowy mają na sobie już podpisy urzędników Kompanii, są całkowicie spisane itd zostawiono jedynie miejsce na podpis kontrahenta).

- Och, jeśli ktoś lubi siedzieć w księgach rachunkowych i targować się o każdy grosz, to niewątpliwie. - odpowiada Oberhen, oddając Fenri kontrakt. - Gdyby jednak szukała pani innej pracy, takiej w miłej atmosferze i towarzystwie, to zapraszamy.

- Obawiam się, że pracowałam już w tego typu miejscu i nie byłam zachwycona. Co miałabym robić? - zapytała Fenri, zaciekawiona propozycją.

FENRI
- Hmm, w zasadzie miałem na myśli ofertę naszą ofertę specjalną. - Oberhen macha ręką. - Widzi pani, niektórzy z naszych klientów - a mam tu na myśli jedynie naszych dobrych, stałych i pewnych klientów - potrzebują nieco bardziej osobistej i wyrafinowaje pomocy podczas zabiegów służących higienie ich ciała i duszy. - oświadcza.

- Proszę jaśniej. Pojmuję liczne aluzje, ale przy propozycjach pracy należy być precyzyjnym w moim mniemaniu - odparła dziewczyna, nie zmieniając wyrazu twarzy.

FENRI
Z twarzy Oberhena znika wyraz dobroduszności. Uśmiecha się krzywo.
- Konkrety, tak? Proszę bardzo. 20 sztuk złota tygodniowo, plus ,,prezenty" od klientów.

- Chodziło mi raczej o charakter tej pracy - odparła dziewczyna, po czym rzekła: - Obawiam się, że... nie jestem zainteresowana, choć schlebia mi to, że sądzi pan, że bym się nadawała.