Stary browar

- Dobra zróbmy tak wypuścicie mnie i już mnie nigdy nie zobaczycie-

SERGIUS
Allan parska śmiechem.
- Dobry żart! Masz rację, Dora... Jest twój.
- Dzięki!
Na rozkaz Allana dwóch zbirów zanosi Sergiusa uwiązanego do krzesła na zaplecze. Jest tam pełno różnych klamotów, przerdzewiałych metalowych sprżetów. Bandyci stawiają meżczyznę w wolnym miejscu i wychodzą.
Dora po powoli podchodzi do Sergiusa. Przykłada szpony do jego twarzy.
- Dobrze... A teraz przyznaj się! To ONI cię przysłali! - mówi.

-Oni?-pyta sergius

SERGIUS
- ONI! Nie udawaj, że nie wiesz o kogo chodzi! Biczownicy, nekromendy, templariusze, ktokolwiek! Nie mogą zostawić mnie w spokoju! - mruczy Dora. - Którą częśc ciała mam ci najpierw uciąć? - syczy, lekko przeciągając szponami po twarzy Sergiusa. Mężczyzna czuje lekki ból - a potem krople krwi spływające po jego twarzy. Na razie cięcia były powierzchowne.

-Pomyśl czy przysłali by mnie ludzie którzy polują na wampiry?-Pyta Sergius przybierając spokojny ton choć twarz rozrywa ból

SERGIUS
Dziewczyna odsuwa się. Przez chwilę milczy, przyglądając się uważnie Sergiusowi. A potem wybucha histerycznym śmiechem.
- Ludzie? Ja mówię o WAMPIRACH, które polują na wampiry! - krzyczy. - O tak... Siostro, siostrzyczko... Ale kiedy odejdziesz, jesteś hańbą! Jednośc na zewnątrz, k. ich mać! Pzyznaj się? Kto cię przysłał? Ten sk...syn Hakagan, czy ta świętojebliwa zdzira Alecto?

- Żadne z nich, miałem zabić pół elfa nie wampirzycę -

SERGIUS
W tym momencie z głównej sali dobiegają jakieś hałasy i krzyki. Wampirzyca natychmiast podbiega do drzwi i wygląda przez nie. Słychać wyraźniej odgłosy, najwyraźniej toczy się jakaś walka. Potem klnie i wybiega z izby. Sergius zostaje sam.

Sergius czując ,że to jego szansa próbuje rozwiązać więzy lub je przeciąć o jakiś ostry przedmiot który może znajdować się w pokoju w najgorszym wypadku próbuje przegryźć więzy

SERGIUS
Na przegryzienie nie ma szans - Sergius jest przywiązany do krzesła, w żaden sposób nie dałby rady dosięgnąc więzów zębami.
Co do przecięcia - w pokoju leżo nieco złomu. W pobliżu Sergiusa jest jakaś metalowa szafka, czy piecyk - górny blat ma dosyć ostre kanty. Jednak sprzęt znajduje się w pewnej odległości od wampira.

Sergius przechylając się do tył a następnie do przodu próbuje wstać na nogi i z krzesłem na plecach dokuśtykać do szafki

SERGIUS
Wampirowi z trudem udaje się dostać w pobliże sprzętu, nieomal potykając się o jakiś klamot leżący na podłodze.
Zza drzwi wciąż dobiegają odgłosy walki.

Sergius obraca się tyłem do mebla i energicznie pociera więzami o ostry kant szafki nasłuchując czy walka przypadkiem się nie skończyła

SERGIUS
Kosztuje to go duży wysiłek, a w dodatku poharatł sobie ręce. Jednak w końcu osłabił więzy na tyle, aby się wyzwolić.
Walka wciąż trwa.

Podchodzi do drzwi żeby sprawdzić kto narobił takiego namieszania,stając przy drzwiach lekko wygląda przez nie do głównej sali jednocześnie zakładając kastet