Rynek Vitniki

NARCYZ
- Ech, niezbyt dużo... I to raczej z tymi powierzchniowymi. Co powiedzieć? Uważaj na słowa. Łatwo się wkurzają. Ale jak zdobędziesz ich szacunek - czy to na polu walki, czy pomagając w trudnej sytuacji, czy przez kunszt rzemiosła, czy mocną głowę - to możesz liczyć na ich pomoc. A teraz wybacz, ale pora się zbierać -kupiec się rozgląda. - Możesz zajść na kolację, jak chcesz.

Nie, dziękuję, nie będę Ci głowy zawracać. Miłego posiłku i śpij dobrze - odparł, po czym poszedł w kierunku dworu.

NARCYZ
- Ano dobranoc - mruknął Waldo i udał się w stronę jednego z wozów.
Narcyz udaje się do dworu. Idzie ścieżką w ciemności - zapadła już noc. Dookoła jest cicho, słychać jedynie szum wiatru w koronach drzew.
Dociera do dworu.
(Przejście do lokacji Kruczy Dwór).

Zadowolona z udanego posiłku przymierzając co rusz swoją nową broń ruszyła do posiadłości Laverne.

RASSIEL
Dziewczyna wchodzi na rynek. Toczy się na nim zwykły, codzienny ruch.

Wszystkie sklepy były otwarte. Przyjrzała się szyldom i ruszyła w kierunku łuczarza. Kupiła 20 najprostszych strzał i oglądała pokaźny arsenał łuków porównując je do swojego.

(Nie ma słowa łuczarz. Rzemieślnik robiący łuki to... łucznik. Głupio, ale tak jest)

RASSIEL
Zakupiła strzały za 7 sztuk złota. Co do łuków - nie znalazła niczego, co by na oko przewyższało jej własny sprzęt.

Wyszła i zagłębiając się trochę dalej w zaułki trafiła na medyka. Poczekała aż sprzedawca ją obsłuży, kupiła dwa zioła lecznicze i bandaż. Po wykonaniu transakcji jeszcze chwilę kręciła się po rynku.

RASSIEL
(Nie opisuj świata. Oczywiście, możesz snuć plany, ale bez opisywania tego, o czym jeszcze nie wiesz. Dlaczego? A może na przykład przewiduję jakąś rolę dla medyka i wymaga ona, żeby mieszkał w wielkim domu? Nigdy nie wiesz. Poza tym zauważ, że nie starczy Ci pieniędzy. Domyślnie obowiązuje cennik z ,,podstawowego sprzętu".)

Kręciła się po rynku i zakupiła potrzebny ekwipunek: rzemień i sznurek. Truchtem pobiegła poza miasto coraz bardziej przyśpieszając tempa. Po chwili skręciła okrążając je. Gdy znalazła znaną drogę podążyła nią do dworku.