Oberża ,,Srebrny kielich"

FENRI
- Hmm, przepraszam, ale za ten ser... Poproszę sztukięzłota. - mówi gospodarz, wręczając Fenri klucze do pokoju. Po zapłaceniu dziewczyna kieruje się do pokoju - jest ona na piętrze. Izba jest całkiem przytulne, łóżko wygląda na wygodne, a umeblowanie składa się z szafki, komody, małego stolika i krzesełka. Kobieta układa się do snu. Wreszcie jakieś cywilizowane warunki, po tak długim spaniu w koi. Bez problemu zasypia. Budzą ją pierwsze promienie słońca, wpadające przez okno.

Często się długo wylegiwała, ale nie tym razem. Wstała i doprowadziła się do porządku, by następnie zejść na dół do karczmy. Na śniadanie przyjdzie czas, albo i nie, nigdy nie była miłośniczką porannego posiłku. Dlatego też od razu ruszyła w kierunku najlepszej karczmy w mieście, gdzie ponoć był jakiś problem z winami...

FENRI
Przejście do lokacji ,,Lokal Dolmancego".

SERGIUS
Sergius przechodzi do górnego miasta. Kiedy przechadza się pośród bogatych mieszczan i notabli, widzi rzucane mu niechętne spojrzenia.
W końcu znajduje lokal, który wygląda porządnie, ale na pewno nie na tyle luksusowo, żeby go tam nie wpuścili. Ot, solidna klasa średnia.

Sergius wchodzi do karczmy i rusza w stronę oberżysty i mówi - Dzień dobry szanownemu panu czy mógłbym mieć do pana prośbę mianowicie chciałbym aby wyraził pan zgodę na posiedzenie w pańskiej karczmie i przygrywanie gościom na lutni -

SERGIUS
W oberży prócz gospodarza jest starszy człek w błękitnej szacie siedzący nad kuflem oraz dwóch kupców.
- Czy będziecie mieć coś panowie przeciwko? - pyta gospodarz.
Kupcy kręcą głowami. Starzec nic nie odpowiada, tępo patrząc w kufel.
- No dobrze. - mówi oberżysta. - Ale najpierw poproszę 3 sztuki złota, za wykorzystanie naszej karczmy.

Wampir podaje monety oberżyście i mówi - Dziękuje panu - następnie zwraca się do gości - Czy mają panowie jakieś szczególne życzenia co do piosenki? - pytając sięga po lutnie i czeka na propozycje

SERGIUS
- Nie. - rzuca jeden z kupców. - Graj, co uważasz.

Sergius namyśla się chwile co zagrać i zaczyna od spokojnego utworu

SERGIUS
Goście nie wyglądają na zainteresowanych. Wygląda na to, że Sergius musi włożyć choć odrobinę serca w grę, sprawić, żeby jego muzyka była bardziej charakterystyczna.

Sergius po zakończeniu pierwszego utworu skupia się przez parę chwil tak aby przypomnieć sobie wszystkie stoczone walki i przelać uczucia z nich w muzykę i te dobre i te złe przypomina je sobie po kolei składa w całość i jak w transie zaczyna grać a po chwili także śpiewać o bitwach wojnach potyczkach nie tylko swoich ale wszystkich mu znanych w pieśni słychać także wersy chwalące Molennore. Dźwięki lutni zaczynają delikatnie potem narasta głośność ale też dźwięki stają się głębsze,w środku wampir zaczyna trącając mocnej struny lutni zwalniając tępo i sprawiając ,że pieśń jest bardziej ponura ,a wersy traktują o zabitych i przegranych i znów melodia przyspiesza i staje się weselsza, triumfalna i wyniosła ,a pieśń traktuje teraz o bohaterach zwycięzcach a na samym końcu o wielkiej bogini Meleonnorze o jej boskich umiejętnościach, w tym kulminacyjnym momencie pieśni dźwięki lutni są bardzo głośne przykuwające uwagę i wstrząsające do głębi
rytmiczne granie ścisza się a pieśń kończąc się uderza w umysły słuchaczy jeszcze raz przenikliwą nutą i zamilka .

SERGIUS
Wampir widzi, że muzyka nie porwała kupców - cóż to w końcu ludzie pieniądza, nie sławy i chwały. Jednak jeden z nich kładzie na stoliku obok trzy sztuki złota.

W tym momencie do izby wkracza grupka ludzi - czterech mężczyzn wyglądających jak na robotników i dosyć ładna kobieta o ciemnych włosach i śniadej cerze.

FENRI
Razem z tragarzami dziewczyna idzie do oberży. W środku oprócz karczmarza są cztery osoby - dwóch mieszczan, starszy człowiek w błękitnej szacie, którego już widziała oraz wysoki mężczyzna stojący z lutnią w dłoniach, który na pierwszy rzut oka wygląda na wampira.

Sergius bierze pieniądze i patrzy na nowych gości,drabom nie przygląda się długo za to na kobiecie wzrok zatrzymał trochę dłużej -ładna- pomyślał ,a potem przypomniał sobie ,że chyba za długo spogląda na kobietę więc odwraca wzrok i skupia się na piosence. Dłuższą chwile zastanawia się nad utworem po czym rozpoczyna grać prostą wpadająca w ucho skoczną i miłą melodie do której zaczyna śpiewać
- Opowiem wam historie o pewnym jegomościu
znali wszyscy go tu i tam ,lecz dobrych wspomnień nie zostawiał
pechowym Bobem zwali go bo to co wyprawiał
sprowadzało tylko zło i przykrości co niemiara
gdzie się nie pojawił to albo coś zniszczył albo podpalił
ukradł,zabrał,zostawił zawsze kiepskie wrażenia pozostawił
raz kupców z odległych ziem chciał ograbić lecz pech chciał,że swój łup pozostawił
znów pewnego razu Imperatorskiej matce źle prawił i znów nieszczęście dosięgło go bo słyszał te słowa pewien żarliwy strażnik w dyby zaraz zakuł go i pod ratusze postawił
wiele jeszcze było chwil gdy bob kiesko się bawił ale to już koniec nie będe dłużej o nim prawił -

(wiem ,że piosenka taka ,że flaki przewraca ale doceńcie inwencje)

SERGIUS
Piosenka była dośc prosta, by nie rzecz - prostacka. Jedynie tych robotników zainteresowała. Jeden z nich zarechotał śmiechem. Rzucili wampirowi 4 monety.

Sergius zgarnia pieniądze i spogląda na kupców tych to chyba nie da się zadowolić no cóż nie da się wszystkim dogodzić. Ponieważ wampir nie miał pojęcia co zagrać powtórzył pytanie - Czy ktoś z panów ma jakieś życzenia co do kolejnej piosenki? A może piękna Pani ma jakieś życzenia - pyta mężczyzna zwracając się do kobiety