Fenri

Fenri

Wiek: 22 lata

Narodowość: urodzona w Kalifacie, obecnie brak narodowości (patrz historia)

Kondycja: 3
Umysł: 5
Zwinność: 7
Zmysły: 8

Umiejętności:
Strzelectwo (łuk konkretnie, kuszy napiąć nie umie) - 4 (Specjalizacja)
Kradzież - 3 (Specjalizacja)
Ślusarstwo - 2 (Specjalizacja)
Uniki - 1
Walka ostrzami (krótkimi) - 2

Atuty:
Finezja w walce
Hazard

Wygląd:
Fenri nie jest szczególnie wysoka, jednak nie należy też do niskich. Wyróżnia ją jednak piękno i egzotyka. Jest mieszanką elfa i człowieka z Kalifatu (patrz historia). Od ludzkich przodków dostała kolory - ciemne włosy o lekkim skręcie, czarne wręcz oczy i śniadą karnację, nieco rozjaśnioną dzięki genom z drugiej strony. Elficcy przodkowie dali jej figurę, szpiczaste uszy i brak owłosienia wszędzie poza głową. Fenri jest zatem osobą dość delikatną, choć zwykła nie narzekać na znoje podróży. Jej ubiór już od dawna stanowić zaczęły obcisłe spodnie i biała koszula zapinana od przodu na kilka guzików, przy czym kilka z nich często jest odpięta ukazując część stosunkowo obfitych krągłości. Buty jej są wysokie, sięgające kolan, na płaskiej podeszwie, wygodne do podróży.

Historia:
Fenri nie zawsze była... sobą. Jej historia zaczyna się prawie dwadzieścia trzy lata temu, kiedy w jakiś sposób ścieżki życia elfa-wędrowiec i hakimskiej kobiety ze stosunkowo zamożnej sfery kupieckiej skrzyżowały się na tyle mocno, by dziewięć miesięcy później na świat przyszła dziewczynka, jakich na wyspie <> nigdy wcześniej nie widziano. Dziecko, potem dziewczyna, aż wreszcie młoda kobieta nigdy jakoś nie została przekonana, że na jej matkę (zmarłą, kiedy Fenri miała pięć lat, przy narodzinach jej siódmego brata i piątej siostry) ów elfi wędrowiec rzucił urok. Nigdy też nie umiała zrozumieć, dlaczego, jako kobieta nie ma żadnych praw, dlaczego traktowana jest niemal, jak przedmiot, który ma stać się czyjąś żoną i umrzeć przy porodzie jedenastego i dwunastego dziecka, jak jej matka. Właśnie dlatego uciekła.

Stało się to, kiedy miała lat szesnaście. Tradycja rodzinna mówiła, że to właśnie wtedy dziewczynka staje się kobietą i jakoś tak się utarło, że wtedy też dochodzi do zaślubin z wybranym z góry mężczyzną. Nie jest istotne, kim był, ważne jest, że do ich osady przypłynęli kupcy z Imperium, których statek doznał dotkliwych strat, także w załodze. Przyjmowali więc każdego. Fenri musiała skorzystać z okazji. Ścięła włosy, a z pieniędzy, których miała wtedy w bród, zakupiła proste ubrania i zaciągnęła się na statek, jako pomoc w kuchni. Nigdy później nie widziała swojej rodzinnej wyspy, ani nikogo ze swej rodziny, postanowiła zmienić imię, po raz pierwszy w swym życiu. Nadal jednak wtedy Fenri nie była jeszcze sobą...

Imperium nie okazało się być tak wspaniałe, jak je sobie wyobrażała. Kobiety, choć teoretycznie traktowane lepiej i posiadające więcej praw niż w Kalifacie, wcale nie żyły kolorowo. Okazało się też, że bez jakichkolwiek umiejętności, nie da się utrzymać w tym dziwnym świecie. Tak Fenri nauczyła się kraść. Wychodziło jej to całkiem dobrze, była nawet płotką w wielkiej strukturze Gildii Złodziei w jednym z portowych miast u ujścia Cesarskiej Wstęgi. Do momentu, w którym okradziono wielki złoty dzwon z największej świątyni w centrum miasta. Od tamtej pory władze stały się znacznie bardziej... nerwowe. Złodzieje nie mieli lekkiego życia. Blizna po znamieniu złodziejki na jej prawym ramieniu do dziś jeszcze czasem pulsuje bólem, jednak pozwolono jej opuścić miasto, pod warunkiem, że nigdy już do niego nie wróci i po odebraniu odpowiedniej opłaty.

Fenri zmieniła ponownie imię i udała się w górę rzeki zwanej Cesarską Wstęgą, aż do stolicy imperium - Wiecznego Miasta. Nadal jednak nie była sobą... Wieczne Miasto okazało się być kolejną porażką na jej drodze. Tym razem nie mogła kraść, strażnicy działali tam w tamtym czasie bardzo skutecznie... Została więc prostytutką. Nie był to najlepszy okres w jej życiu, choć po pewnym czasie zaczęło jej się powodzić całkiem dobrze. Stała się zamożną kobietą, zaczęła pracować jedynie dla zamożniejszych kupieckich rodzin. Miała wielu przyjaciół, mogła zacząć wieść normalne życie. Niestety, podczas jednego z ostatnich zleceń znalazła martwe ciało klienta. Ucieczka okazała się być jedynym rozwiązaniem, jednak od stolicy Imperium Fenri powinna trzymać się jak najdalej.

Podczas pobytu w Wiecznym Mieście dziewczyna poznała grupę poszukiwaczek przygód. Była to gromada niecodzienna, albowiem złożona z samych kobiet. Wtedy Fenri odkryła w sobie w zasadzie trzy rzeczy. Pierwsza to swój pociąg do przygód i tułaczki po świecie, druga to pociąg do własnej płci, trzecia zaś, odkryta dopiero po ucieczce z Wiecznego Miasta, talent łuczniczy. Od dziewcząt odłączyła się niedaleko estuarium Cesarskiej Wstęgi i udała się na wschód, jako zupełnie nowa osoba...

Ekwipunek:
Torba podróżna
Ubranie:
* Biała koszula zapinana z przodu x2
* Spodnie ciemne, obcisłe
* Prosta spódnica, dość wysoko rozcięta po stronie jednego z ud
* Wysokie, skórzane buty na płaskiej podeszwie
* Opaska na włosy i rzemyk do ich wiązania
* Drewniany wisiorek na rzemieniu, będący przywieszoną do niego kością do gry - po odczepieniu można nią grać
Krótki łuk
Wytrychy
Krótki miecz
Strzały 20 sztuk
Sztylet w bucie

Karta zaakceptowana.

/
Hurra! Viltharis Wink